Τα Ταμπάκικα της Τριπολιτσάς

  

Τα Ταμπάκικα της Τριπολιτσάς

Τα Ταμπάκικα ήταν η βιομηχανική περιοχή της Τρίπολης όπου γινόταν η κατεργασία δερμάτων (βυρσοδεψία) και εκτείνονταν από την πλατεία Αγίου Βασιλείου και την πλατεία Δεληγιάννη Κανέλλου μέχρι την οδό Ταξιαρχών. Η βυρσοδεψία άνθισε στην περιοχή, αλλά μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο παρήκμασε και σχεδόν εξαφανίστηκε μετά το 1960. 

 Το Σωματείο Βυρσοδεψών Τριπόλεως ιδρύθηκε το 1904 από την οικογένεια Ταμπάκη και παρέμεινε ενεργό για αρκετά χρόνια. Μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο η βυρσοδεψία στην Τρίπολη παρήκμασε κυρίως λόγω του μεγάλου κόστους παραγωγής και των νέων μεθόδων επεξεργασίας που κατέστησαν τα δέρματα κατεργασμένα με βελανιδιά, ξεπερασμένα. Μετά το 1960, η βιομηχανία σχεδόν εξαφανίστηκε ενώ οι περισσότερες οικογένειες βυρσοδεψών έκαναν μεταστροφή στη δερματεμπορία.

Η βυρσοδεψία είναι η διαδικασία της επεξεργασίας του δέρματος των ζώων με στόχο την παραγωγή επεξεργασμένου δέρματος με αυξημένη ανθεκτικότητα και πιθανότατα χρώμα, κατάλληλο για την κατασκευή ειδών ένδυσης, υπόδησης, κλπ. Οι εγκαταστάσεις που πραγματοποιείται η επεξεργασία ονομάζονται βυρσοδεψεία. Η διαδικασία της επεξεργασίας περιλαμβάνει την μόνιμη μετατροπή της πρωτεϊνικής δομής του δέρματος με τη χρήση κατάλληλων χημικών, όπως είναι οι τανίνες. Πριν τη χημική επεξεργασία, το δέρμα αποτριχώνεται, απομακρύνεται το λίπος και αφήνεται να μουλιάσει σε αλατόνερο από 6 ώρες ως 2 μέρες. Τα βυρσοδεψεία ανά τους αιώνες βρίσκονταν στα περίχωρα των πόλεων και έξω από οικιστικές ζώνες καθώς συνοδεύονται από μια δυσάρεστη οσμή.

Στην Ελλάδα, τα βυρσοδεψεία ονομάζονταν και «ταμπάκικα», λέξη που προέρχεται από την τουρκική γλώσσα.^[1]

 ΠΗΓΗ ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ