Η ΣΙΩΠΗΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

 

Ρωτήθηκα για τα πτυχία μου.

Απαντώ

Η ΣΙΩΠΗΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

— Προσωπικό δοκίμιο —

Παιδεία δεν είναι τα πτυχία μας, αλλά η αισθητική μας.

Είναι ο τρόπος που στεκόμαστε μέσα στον κόσμο. Είναι ο τρόπος που μεγαλώνουμε — όχι σε χρόνια, αλλά σε κατανόηση, υπομονή, σε βάθος.

Παιδεία είναι να μεγαλώνεις με αξιοπρέπεια. Να συμφιλιώνεσαι με τις αλλαγές, να μην πουλάς τις αξίες σου, να μη σκληραίνεις.

Είναι να κρατάς την πόρτα για να περάσει ο άγνωστος στο ασανσέρ, να αφήνεις χώρο στον άλλον να υπάρξει. Είναι οι λέξεις μας, η διακριτικότητά μας, η μουσική που ακούμε, ο τρόπος που φερόμαστε όταν κανείς δεν μας παρατηρεί.

Παιδεία είναι η χαρά της μάθησης. Το να αγαπάς να μαθαίνεις, να αλλάζεις, να εξελίσσεσαι χωρίς φόβο. Είναι να αναζητάς τη μαγεία — όχι έξω, αλλά πρώτα μέσα σου. Εκεί που γεννιέται η καλοσύνη, η συγχώρεση, η ελπίδα.

Παιδεία είναι η ταπεινότητα και η επιμονή στις αξίες μας. Η ήσυχη δύναμη να λες «δεν είμαι προς πώληση». Να σέβεσαι τον άνθρωπο, τον πόνο του, τη διαφορετικότητά του. Να στέκεσαι απέναντι στην αδικία χωρίς κραυγές, αλλά με καθαρή συνείδηση.

Και τελικά, ΠΑΙΔΕΙΑ είναι η γενναιότητα. Η ευθύνη για το ωραίο και τη σωτηρία του ανθρώπινου, μέσα σ’ έναν κόσμο που συχνά το ξεχνά. Είναι η σιωπηλή δύναμη που δεν φαίνεται, αλλά αντέχει.

Και αυτή η δύναμη, όσο περνά ο καιρός, γίνεται το πιο πολύτιμο αποτύπωμά μας.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ