Ένα κερί για αυτούς που δεν έχουν παρέα

Ένα κερί για αυτούς που δεν έχουν παρέα 

Άρθρο γνώμης από την 

ΕΛΕΝΗ Γιαννουσοπουλου

Ένα κερί είναι  κάτι μικρό και φαινομενικά ασήμαντο. Κι όμως μέσα στο σκοτάδι, μπορεί να γίνει ελπίδα. 

Η φλόγα του υπάρχει, μόνο όταν υπάρχει οξυγόνο,χωρίς αυτό σβήνει.

Έτσι και ο άνθρωπος: χωρίς αγάπη,χωρίς παρουσία,χωρίς κάποιον δίπλα του μαραζώνει.

Υπάρχουν άνθρωποι δίπλα μας που ζουν σαν κεριά χωρίς αέρα. Μόνοι, ξεχασμένοι,χωρίς μια φωνή να τους μιλήσει ή ενα βλέμμα να τους καταλάβει.

Στη σύγχρονη κοινωνία η μοναξιά αποτελεί ενα από τα πιο σημαντικά προβλήματα. Παρόλο που οι άνθρωποι επικοινωνούν συνεχώς μέσω της τεχνολογίας, πολλοί αισθάνονται μόνοι. Η έλλειψη πραγματικής παρέας, κατανόησης και ουσιαστικής επικοινωνίας, κανει πολλούς να νιώθουν πως δεν ανήκουν πουθενά. Αυτοί οι άνθρωποι, μοιάζουν με κεριά που τρεμοσβηνουν, περιμένοντας κάποιον να τους προσφέρει λίγο οξυγόνο. 

Ένα κερί για όσους δεν έχουν παρέα, μπορεί να είναι ο καθένας μας. Με απλές πράξεις μπορούμε να γίνουμε φως στη ζωή των άλλων. Να ακούσουμε, χωρίς να κρίνουμε, να σταθούμε δίπλα σε κάποιον που δυσκολεύεται, να δείξουμε ενδιαφέρον εκεί που υπάρχει σιωπή. Δεν χρειάζονται υπερβολές. Η παρουσία μας και μόνο είναι αρκετή, να κρατήσει τη φλόγα αναμμένη. 

Το κερί συμβολίζει την ελπίδα και την ανθρώπινη αλληλεγγύη. 

Ένα κερί για όσους δεν έχουν παρέα, δεν είναι απλώς ενα αντικείμενο, είναι μια πράξη.

Είναι μια σκέψη, ενα ενδιαφέρον, ενα " είμαι εδώ για σένα ". Είναι το φως που διώχνει το σκοτάδι της ψυχής και ζεσταινει γύρω του.