Ένα σπίτι ορφανευει,μαραζώνει και πεθαίνει...

Στο πέρασμα του χρόνου. 

Ένα σπίτι ορφανευει,μαραζώνει και πεθαίνει, όταν ερημωσει απ τους ανθρώπους του. Όταν του λείψει το στρίψιμο του κλειδιού στην πόρτα ,το χτυποκαρδι,το γέλιο. 

Το κλάμα του παιδιού, η κου βεντάλια των μεγάλων.

Αναστασία Παπαηλίου