«Μια μικρή χαρά της καθημερινότητας που με κάνει ευτυχισμένη»

 

Υπάρχουν στιγμές μέσα στη μέρα μου που όσο απλές κι αν φαίνονται κρύβουν μια απίστευτη δύναμη που αλλάζει τη διάθεσή μου..

Μια απ’ αυτές τις χαρές είναι ένας ‘’ρομαντικός’’ περίπατος χωρίς προορισμό, πριν αρχίσει ο θόρυβος της ημέρας, με συνοδό μου την φωτογραφική μου μηχανή.

Πόσο μ’ αρέσει να φιλμάρω ότι με εντυπωσιάζει και με εξιτάρει...

Αυτό με γεμίζει ηρεμία και γλυκιά προσμονή, για όσα θα φέρει η μέρα. Κοιτάζω τον «πορτοκαλοκόκκινο» ουρανό, την πεντακάθαρη ατμόσφαιρα και τον ήλιο που ξυπνάει σιγά - σιγά σκορπίζοντας όλων των ειδών τα χρώματα...

Είναι η ώρα που ανατέλλει ‘’χρυσοκίτρινος’’ και φωτίζει απαλά τα πάντα...

Νιώθω μια ευγνωμοσύνη για την ησυχία και την απλότητα της στιγμής... Αυτός ο μικρός χρόνος απόλαυσης και χαράς, είναι μόνο για μένα!

Είναι σαν να μου λέει... Είσαι εδώ... είσαι χαλαρή και όλα είναι καλά... Ούτε ταξίδια ούτε πολυτέλειες... παρά μόνο μια κούπα αρωματικού καφέ στο μπαλκόνι μου. Στον μικρό παράδεισό μου, με όλα τα άνθη της εποχής και με όλων των ειδών τα χρώματα : κόκκινα, μωβ, φούξια, λευκό, ροζ, πορτοκαλί (όλα μια ζωγραφιά).

Εκεί, χαλαρή πλέον, συνειδητοποιώ πόσο όμορφη είναι η ζωή, όταν της επιτρέπουμε να είναι απλή...

Οι μικρές χαρές είναι σαν υπενθυμίσεις ευγνωμοσύνης...

Δεν χρειάζεται κάτι μεγάλο και εντυπωσιακό για να νιώσει κανείς ευτυχία!!

Χρειάζεται μόνο να σταθεί λίγο, να κοιτάξει γύρω του και να πει «Ευχαριστώ, για ό,τι έχω τώρα, αυτή τη στιγμή».

Ίσως η ευτυχία να κρύβεται σε αυτές τις ήρεμες, καθημερινές στιγμές που περνούν απαρατήρητες μέχρι να τις προσέξεις.

Ίσως όμως τελικά η ευτυχία να βρίσκεται μέσα μας, στα μικρά πράγματα που μας κάνουν να γελάμε χωρίς λόγο...

Ελένη Γιαννουσοπούλου

Αρθρογράφος, Μέλος ομάδας Εργαστηρίου Δημοσιογραφίας ΚΑΠΗ Τρίπολης